IJSCO Arnhem - resultaten

Op de mooiste zaterdag van maart was het tijd voor mijn eerste schaaktoernooi met De Stelling. Fluitend op de vouwfiets croste ik door de verscheidenheid aan wijken van Arnhem tot ik bij het gejoel van spelende kinderen kwam midden op een bedrijventerrein. Het zou een interessante middag gaan worden.

Langzaamaan druppelt iedereen binnen. Oude en nieuwe gezichten. Speelschema's en barfaciliteiten worden verkend. En dan is het tijd om te gaan spelen! Veel tijd om te filosoferen over de bureaucratie van het honderd meter slepen van leaseauto's met lichte schade is er niet, want luttele minuten later komen de eerste resultaten al binnen en is het tijd voor felicitaties of troost voor onze helden: Karsten, Mathijs, Pjotr en Saša.

Het verschil in coping mechanisms valt me op. Waar de één zijn zinnen verzet tijdens het wachten tot de volgende partij - eventueel gesteund door de befaamde afleidingstactiek codenaam 'iPad' - neemt de ander de tijd om alle aspecten van het verlies onder ogen te zien. Ook interessant, de bijzonder therapeutische optie: "Jasper, potje?"

Na enkele ronden staan al onze schakers in de bovenste helft van Zwitserse systeem. De groepen zijn groot, maar het toeval wil dat in beide groepen onze spelers elkaar treffen. Voor de winnaars komen dan de partijen tegen de betere spelers. Met een pokerface werp ik af en toe een blik op de borden, maar er valt niks te voorspellen: comebacks zijn aan de orde van de dag, zoals Mathijs die met handig gebruik van zijn paarden in het eindspel terug wist te komen. In de stand wordt er aardig gejojood, maar in het zicht van de laatste ronden is het Saša die zich nog in de smalle top begeeft. Bij winst verzekert hij zich van de 2e plaats.

Halverwege de partij ga ik even kijken: een gesloten stelling waar veel gemanoeuvreerd wordt achter de linies en ik ben net op tijd voor de break. Een gevaarlijke aanval volgt, maar Saša verdedigt en controleert. Zijn tegenstander komt er niet doorheen en piekert zijn klok de laatste minuten in. Dan ruikt Saša zijn kans en opent de aanval. Nogmaals neemt zijn tegenstander de tijd en laat een toren onverdedigd staan; een laatste offer om een gevaarlijke aanval te kunnen doen met dame en toren tegen de inmiddels in het midden geplaatste koning van Saša. Samen met Lars kijk ik gespannen toe. Het aannemen van dat torenoffer lijkt een brug te ver te zijn geweest, maar zijn tegenstander heeft nog maar luttele seconden op de klok staan, Saša hoeft nog maar heel eventjes vol te houden! Saša's dame houdt het niet vol, maar alles wat tijd koopt loont. Als de stelling reduceert is tot een mat-in-twee-puzzel valt de vlag. Saša wint ternauwernood en de toeschouwers zijn in één klap een paar jaar ouder geworden... Ik hoop dat ik de volgende IJSCO nog aankan.

Groep C
Saša 5,5/7
Pjotr 3,5/7

Groep D
Mathijs 3,5/7
Karsten 3/7